HİÇ BİTMEYECEK SANDIĞIMIZ ÖMÜR YOLCULUĞUNA İNCE DOKUNUŞ...

Bir daðsýndýr kimi zaman,
yamaçlarýnda çocuklarýn çýðlýk çýðlýða
gelincik topladýðý,
çam ve kekik kokularýnýn birbiriyle kucaklaþtýðý...

Bir koysundur kimi zaman da,
kýyýlarýnda irili ufaklý sandallarýn demir attýðý...
Ýyot kokularýna karýþan dalgalarýn dev sarhoþluðunda,
uyanýverirsin yarýna
hiç doðmayacaðýna inandýðýn...

Bir pervanesindir,
dönüp durusun,
sahte bir ýþýðýn etrafýnda,
ateþin sandýðýn...

Bir yaðmursundur,
kah sevgilinin camýna damladýðýn,
kah kurak bir umuda yaðdýðýn,
kimse bilmez çiy tanelerinde,
ne hüzünler saklýdýr,
kasýmýn ayazýnda...

Bir yolsundur kimi zaman,
uçsuz bucaksýz,
kilometreler sarar yüreðinin duvarlarýný,
ne aþabildiðin ne vazgeçebildiðin,

sonsuza giden bir kulvarda...

Görkemli bir aðaç gibidir bazen dallarýn gökyüzünü saran,
bir de bakarsýn,
kýrýlýverir çelimsiz kollarýn,
tek bir dokunuþta...

Kimsindir nesindir ne kadarsýndýr,
buna asla sen karar veremezsin,
senin adýna yazýlmýþtýr sensiz kaydedilen nüshalar,

kimi zaman yoksundur,
siyah kadar karanlýðýn semalarýnda,
gece gibi,
buz keser tüm dünyan,

kimi zaman da varolursun
aniden,
bir ses
bir soluk
bir renk
ya da bir zaman diliminden
öylesine sana sunuluveren ufacýk
anlamsýz dedðin bir anda,
deðiþiverir tüm devran...

Kimsindir nesindir ya da ne kadarsýndýr,
adýný iþte o an koyuverir ,
yaldýzlý harflerde kocaman..

NÝLGÜN ÇAKICI/

14.11.2008/17.43
Sosyal Medyada Paylaşın: