me
Bedel-i ihanet
Bedel-i ihanet
Akrep’in ölüm vuruþunda ki þehveti
rakýnýn hazzýyla süzülüyordu ki damarlarýma
yine, bir yumruk gibi düþtü ihanetin aklýma
ne yapsam olmuyor, koca çýnar bin yanardað da
karanlýkta dem tutmuyor yürek, yanarken lavlar da
öylesine bir onurmuþ ki bu eðilmiyor bir türlü
öylesine bir yeminmiþ ki bu kýrýlmýyor dalýnda
nasýl da bir dikleniþimiz vardý hayat sana halbuki
kýrýk kanatlý martýlarla yavþarken arsýz
tam da yakalamýþtýk aþký dev heyecanlarla koynun da
bana bir ihanet borcun oldu artýk, aç parantez yaþam
onurum öfke mi tetiklerken, kapa parantez nokta
parmak uçlarýmda ki kin zorluyor mantýðýmý
perçemlerine mýhladýðým vicdanýn, duvaðýndan tel tel
dökülsün, kabusun olsun zifaf odanda
öylesine bir yemin ki bu, baþým öne eðik dilim lâl
öylesine bir veda ki bu, bir yaným alev bir yaným kar
yok olan umutlarým sanki can çekiþen kandilimin ýþýðý
mecalim kalmadý,
ölümün son tadý da mühürlü soluðumda
ama ,bil ki sen,
mahþeri yaþayacaksýn her soluduðun da
mersaus 02/03/200……………bedelim/iz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.