aşka emanet
bu duygular benden deðil
benim deðil bu kalp
emanet deðil heryer bana
benden sorulmaz herþey
varoluþum sana emanet deðil artýk;
aþka emanet,
artýklarýný topla sen
aþk bana emanet
emniyet kemeriyim kalbimin
güvenliðini saðladým;
artýk hýz bana ait,
sana sorulmaz gidilecek yerler,
fazla gidersem eðer
fren ayaðýmýn altýnda;
durmak artýk bana ait,
varoluþçu aþkým
var olmaya devam etsin
varlýðýný devam ettirsin ruhumda
aþka bizde yaþamýyor mu zaten?
kuþlar bizde ötmüyor mu?
yýldýzlar bizde parýldýyor,
yine bizde sönükleþiyor,
her yer bize ait, herþey bizden sorulur, diyor
varoluþçu aþk,
çiçekler bizde açýyor,
bizde yaþlanýyor aðaçlar,
gözlerimiz bizde aðlýyor,
bizde titriyor ellerimiz,
ruhumuz.. bizde doðuyor ve sonra ölüyor,
yaþam bizde var oluyor
ve hatta,
tanrý bile.. bizde.. inanýlýþýný buluyor,
deðil mi?
biz ona inandýkça, o buna muhtaç olmasa da
sevinmez mi mesela bir baba,
eðer çocuðu ona güvenli, ona inanýyorsa,
þapkasýný çýkarýyorsa,
sonra iyilik,
sonra kötülük,
sonra da varoluþ,
bizim bilincimiz, bizim gerçekliðimiz,
hayat yolumuzu çizmeye çalýþýrken
ne de çok benziyoruz bizbirimize deðil mi,
bunlarý artýk
düþünme, boþver düþünme,
sen hala
hayatý kaynat arada,
piþsin böylece bir kap daha çorba,
iç sonra kendi hayatýný hem de hiç farkýnda olmadan,
varoluþçu aþk, varolmaya da devam etsin
ve unutma;
yýllar usulca geçse de
seni de var edecek kendi kýskacýnda,
sonra onun gerçekliðini kendi gerçekliðin sanacaksýn,
aðlamalarýn da baþlayacak,
unutma, yaþlýlar da çocuklar gibi sýk sýk aðlar,
varoluþçu aþk, kendi yoluna seni de katar,
aslýnda bir sürgündür o.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.