söğüt ağacı-istanbul-yalnızlık

þâyân-ý hayrettir
kaybolsam þu sokaðýn hayatýndan
erisem asfaltýnda
kim fark eder
serçeyi bile sýtma tutar
düþse kalbime



peþimi býrakmaz kasýrgalar
mizan burcuna girdi güneþim
soðuklar baþladý Ýstanbul
ey horoz þekeri /pamuk helva kokan
çocukluðumun þahidi

beþinci iklimde miyim ne

býktým sert sözlü / soðuk yüzlü yalnýzlýktan

deðirmi sakallarým gibi
karþýmda sallanýp durma sen de kýzýl söðüt aðacý
sen susma bari

ne kadar ýssýzsýn dünya
içim nasýl da benziyorsun istanbula








gönül gençyýlmaz
istanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: