Ýçimi sýzým sýzým sýzlattýn ya Acýma acýyý harç ile ekledin ya Þu virane ömrümü Renklerle süsledin ya Kim bile kimsin sen yâr, Benliðe kul oldun ya... Iþýk ne ki dünyada Iþýðým olmuþ idin; Garip bir kuþtum ben yâr, Sinene sarmýþ idin. Düðümlendi boðazda Sözler hapis, ben sessiz... Nefis denen arsýza Vursam ölse ne dersin? Gecede sen yýldýz oldun, Gündüzde sen, güneþ oldun. Dön de bileyim yâr Dön de göreyim... Gönülden yanan canlar Yönü kime döne, de yâr! Uzat elin tutayým can, Sende bir ter olayým can, Ufuklardan bak bir bana Çiçekte çiy olayým yâr. Bulut olsam sarsam seni, Yaðmur olup aksam sana. Rüzgar olsam gelsem ey can, Sinendeki koku ile. Hadi ey can, Dön bu yana, Gah o yana gah bu yana… Sonsuzlukta bir yol varsa Döne döne varsak biz de Elde asa Bir divane , Yürekte yara Þairane, Versek senle biz el ele.
Serap hoca 19.07.2008 Sosyal Medyada Paylaşın:
serap hoca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.