Yol almýþtým þehrin loþ karanlýklarýnda, Hýzlý yürüyerek, Bir çok suratlarý geçerek, Evime ulaþmak adýna. Boþ boþ önüme bakarak, Yolumu yaparak, Bir yol yaparak, kalabalýklar arasýnda.
Ve sana ihtiyacým var, Ve seni özlüyorum, Ve merak ediyorum, gökyüzüne düþebilir miyim? Sence, zaman beni es geçer mi? Çünkü bliyorsun ki, Bin kilometre bile yürürdüm, Sadece bu gece seni görmek adýna.
Hep böyle zamanlarda düþündüm ben seni, Ve merak ettim sen de beni düþündün mü diye. Çünkü herþey çok yanlýþ, Ve ben deðerli hatýralarýnda yaþamaya ait deðilim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
roxanne Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.