Bahar geçer kýþ gelir,
Yollar hep yokuþ gelir,
Bir amansýz kuþ gelir !
Götürürler attaya...
Gözün kalýr arkada,
Dünya karanlýk oda,
Düþtüðün ýssýz ada,
Kalýr hangi kýt’aya ?
Perdeler indirilir,
Þah damarýn gerilir,
Bütün her þey dirilir,
Getirirler ortaya...
Gözlerin kalýr camda,
Ve son gelen adamda,
Yürek burkulur gamda,
Son kez bakarsýn aya...
Yol biter, yar da biter,
Daðlarda kar da biter,
Hem bolluk, dar da biter,
Günleri saya saya...
Ararsýn bir dost eli,
Yahut gözü sürmeli,
Hayat dar, gönül deli,
Bakamazsýn arkaya...
Gelecek elbet ölüm,
Savrulur bir gün külüm,
Gel benim nazlý gülüm,
Geçsek baþka yakaya...
Gidelim gül dermeye,
Kimsecikler görmeye,
Bir türkü diye diye,
Çýkalým bal kayaya...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.