Atlar dörtnala koþar gelincikler darmadaðýn olur Yapraklar köpürür aðaçlar kudururcasýna büyür Su çýldýrýr balýklar nehrin bataklýklarýnda sürünür Kelebekler aðlara takýlýr dallar çiçeklere bürünür
Gecenin ayazýnda güller yorgun yorgun dökülür Mor halkalar halinde yeryüzüne gün ýþýðý süzülür Nemrut’un ateþinde bir yürek tutuþur dallar üþür Kuþlar biteviye su taþýr alevden gülleri söndürür
Ýsyankar çocuklar gibi su yürür buðday uçlarýna Baþak bilek gücüyle yumruk gibi ekmek doðurur Aðaçlar kanuna dönüþür kuþlardan hakkýný alýr Nemrut’un ateþinde kalp tutuþur his yangýn olur
Atlar susmaz gece gündüz yücelerden haykýrýr Gözleri büyümüþ açlýk ekmeði tatmak için yürür Türküleri ateþten atlar þehirleri boynunda taþýr Özgürlüðe doymak için ayaklarý kan içinde kalýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
osman_demircan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.