önceleri farksýzdý bir hezeyandan hayatdedikleri ki
rpiklerinde asýlý dururdu aslý astarý yarýnýn mavi yüzü sevdadedikleri ki
taplarda ne öðretse sana deðerdi alkýþ desen senin susman yeter ki
naye etsen bu ben idim ne de olsa yaþam ikiden fazla deðil biri doðum öte ki
myasý fikrin ölüm dedikleri þimdi söz adreste alda düþün vur cüppesini aklýn madem ki
rden örülmüþ yarýnýmýz temiz olmak payandasý olmaktýr asýlý durur yürekde ki
sten koparda gelir geç kalan mavilik ki
rpiklerin artýk zincir bozar eder beni gurbet ve tanýrým artýk sürgünde ki
s bulvarýný buda ayrýca bir hediyedir saadet de ki
döndüm yine döndüm cengizime
döndüm ve anladým ki
geç kalan unutulur geç kalma ve düþün
ki
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.