SENİ ÇİZDİM ZAMANA
Buðulu camlar ardýnda silüetin
Boþluðumda bir el uzanýr
Nadide yüreði nazenin
Vurgun yedim okyanuslarýnda
Soluksuz kalýþýmdý
Belki de kývýlcým alýþým
O üzüm gözlere baktýðýmda
Batmayan güneþ doðdu yüreðimde
Hep ayný mevsim
Ayný çiçekti yediverenler
Dursun dediðim zamanýn gölgesinde
Kana kana içtim aþký dudaklarýnda
Þiir gibi
Þarký gibi
Hiç bitmeyecek gibi…
Ölümümü adadým varlýðýna
Hani
Ne kadar uzaksan o kadar yakýnýmdaydýn da
Yine de yetmedi be caným
Ýstedim seni
Gündüz, gece her an yanýmda
Sigaramýn dumanýnda
Samanyolu’nun kanatlarýnda
Ýçtiðim suda
Her an, her yerde sen vardýn da …
Ellerim duada
Giyotin çýðlýðý akþamlarýmda
Ah…! Ah…!
Ve doðmadý, o batmayan güneþ
Sökmedi hiç þafak
Vuslat kýzýllýðýnda
Þimdilerde deli bir özlem þarkýsý
Yakar dudaklarýmý ismini her andýðýmda
Unutmamýþlar dünyasýnda
Unutulmuþluðun kahrýnda
Her gün karabasan kýþlar sarar
Bitimsiz acýlarla
Sevdam hata ise
Ayrýlýk madalyadýr takarým boynuma
En uzun ayrýlýk kadar yakýn olurum sana
Zaman ölçmez, ölçemez
Ötesindesin, anlamasan da
Ölümsüzümsün üzüm gözlüm
Sende ölmüþ olsam da
Þükran AY
07/11/2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.