Ölürüm Yoluna
Ö L Ü R Ü M Y O L U N A
Kýzým Ebru’ya…
Hayatýn sanýðý, tinerin havalandýrdýðý yürek gibi savrulur sarý
Yapraðýn çýðlýðýyla, taþýyamaz güz ölüsü yürek yükünü…
Kýskývrak ete kemiðe hapsolur içsel yolcu
Ýnsan ýþýkmýþ gibi göðe aðar!? Sözün bittiði yerde.
Kendinde aradýðýný bulamayan, uçmaya meyilli yüz
Yüzlü þairi havalandýrmaz kat kat palmiye kanatlarý
Özünü sözünü rüzgâra kat! Ucun ucun hýþýrda biraz…
Gittin rüzgârgülü gibi döne döne, sevildiðini bilmeden!..
Güz gülünü adýn’ladým sev / al!.. Sýmsýcak düþ sakla Sýrat’a
Kýlýçtan keskin hilale bakýp amentü okuttu þiraz aþkýn.
Kanatlarý ilahi efektle bezeli, göðe el açmýþ kelebek görsem
Onun gibi seke seke uçup girmek istese de…
Bülbül sesiyle çiler bozuma uðramýþ Yunus yüreðim.
Bir vakitler tutkularýna koþan devingen ay yamaçlý gözüm
Gör kýsalmýþ güdük gövdeni!.. Kýrýþmýþ benekli yüzünü gör..!
Gör artýk, güze yakalanmýþ bülbül yüreðim!
Ey benim Melik Allah’ým! ‘Ben nasýl ölürüm anlamýyorum!’*
Güz virüsü giren yerbezinin pýyrým pýyrým döküldüðü
Doðanýn can çekiþini! Görmez misin yeryuvarýn kýyametini?..
Gör Adem gözlü gör.
Gözünün h / ecesi yer / yuvar öldü!..
Suçlu bulundu!.. Adem....
Cennetten kovuldu! Ýmleyen adem bulacak dönüþ yolunu?..
Uzamýn bir baþka yuvarýna uçacak, yoluna öldüðün adem..!
Yitik vaktin eþiði…
Aþýsý Halep’ten gelen, taç yapraðý kasýntýlý gül de sarardý
Soldu yürek aðacý!.. Yýrt artýk kendini postsakallý, sarsak düþ!
*- Fazýl Hüsnü Daðlarca
Ali Akdemir
04. 11. 08
Çukurova
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.