“-onu-bunu boþ verin ben size bi bayramda baþýmdan geçenneri deyivireyin görün bi nassý bayram geçirmiþiyin, bakýn bakalým bi bayram nasý olurumuþ” “……”
“-o aralar tam bi yeniyetmeyin, yeni yeni deliganlý oluyon nerdeyse her gün týraþ oluyon, aynaya bakýp duruyon hele senin Müslük Ebe bile gördü müydü “-len çocuuuuk, valla seni gördüm müydü baþým dönüyo leeyn seme ðibi oluyon gadi(u) ðrayasýcanýn dölüüü, ……… hinciki ðýzlarýn hiç aklý yok töbossun eþþek sýpasý gancýklar … ben olsam valla, dikilirin garþýna “yiðit ben sana havasýn” derin olmadý çýkar-varý evinize oturagorun…
bi de ilaf çýkarývýrýn beni gaçýrdý deye gözelliðinenise-gözelliðinen gavurluðunanýsa gavurluðunan olmadý, tüfeðise tüfenen dabançaysa dabançaynan
gözel çocuk, gel bakayýn seni bi afsýnlayývýrayýn maazallah göze-möze ðelisin neminazým aman ha gýyaman sana lenn” derdi
biz de eþek deðiliz ya o keyfinen avcýna biþiyler sýkýþdýrýdýk, davýlcý parasý cinsinden “-ðözel o(ð) lan senden para alýrmýyýn heþ”
dese de, kirli guþaðýnýn arasýna saklardý o bir arabuluculuk sevdasýndaydý hep keyif baðýþlardý “-madem izbar etdin Omar’ýma vereyin mekdep harþlýðý etsin deðilise nineyeyin alman valla essaaah, ben netçen hindikten keyri parayý-marayý para deði(l) i(h) saanýg ilazým bireþde”
de(h) ! ben de o ðünnerde beyaz laylom gömlek, ütülü pantul-iskarpin dedikleyin saþlar arkaya daralý ýldýr ýldýr arko grem filen sürünüyon kokular demiþsin cabasý Okarý Gaþara’lý kokucu Yedidað Çiçekcisinin• en birinci müþderisiyin almana gerek yok ki, fýsladýyo þýrýngaynan garakedi kokusu üstünden bi hafta çýkmaz valla
emme ben de köþeden çýkdým mýydý garþýký damlarda perdesiz camlarda yeniyetme etiþgin gýzlarý hep benim yolumu gözlerlerkene buluyon çakdýrmadan esbap silkeleyenneri mi, el sallayannarý mý, fýrsantýný bulup -gaþ atannarý - mý ayna dutannarý mý ararsýn “ben buradayýn” deye
yalan-yanlýþ ona-buna baþkasýna baðýrannarý mý “len gardaþým valla zýpýtçan bak” goya ortalýðý velveleye veriyo yalan söylemiþ olmayan gayfaya vardýðým bille önþe ðýz bobalarý “-buyur gara yeðen bi çay iç” “-boban neytdiyo” file deye muhabbet guruyollar akýllarý sýra tabi biz de yuduyoz yutmazsaz n’olcak
düðünnerde ben davýlýn öðünde oynarkana de(y) zelerim-halalarým para dakýyollar gula(ðý) ma da iþde “-………………..” hinci ismi-cismi ilazým deði þundan, falandan” deye fýslayollar “-len gad(i) uðrayasýca yoluna ölüyo len” falan deye böðrümü dirsekleyollar tenimi buruyollar emme i(n) sanýn içi bi hoþ oluyo(r) canýýým
Allah sizi inandýrsýn düðün ertesilerinde yannarým, gollarým mosmor-çümçürüg oludu
iþdeee iþde tam o ðünnerde, Özlem geldi köye Özlem de Özlem hani ne zaman sokaða çýksam, gözlerim Özlemin olabileceði yerleri darayo emme valla bi ben deði herkeþ birbirinden gizli Özlemin hayalýný guruyo farkýnda olmamýyýn eþþek gibi farkýndayýn tabi emme arýn bokuna kimseye de biþiy deyemeyoz
Musduða attýðýmýz havayý saymazsan yazýk “-valla dünür file yollamadým” deyo emme -osdurmasa kokmaz- de(ðil) mi zengin çocuðu belasýný da öyleynen savýþdýrdýk Allah mafaza “-heyt len” file deyvicek belaya garýlýp galcaz bi çuval inciri bok etcez bereket inkar geldi çocuðu bida(ha) da o yollarda görmedim zati
bi de aklýma zavallýnýn ordan geþmesi mezbur da niza çýkmasýn deye baþga yerlerden gediyosa da ayýp edtik valla, ne de olsa yaþca-baþca bizden ilerde üsdelik uzakdan da olsa akrabalýk var bi de bobalarýmýzýn arasýnda bunca yýllýk hukuk..
nayeti, kader iþde, o’da gaderine küssün neydeyn hinci tekerime daþ gomaya gakmasaydý öte yannýn beri yüzü ben biliyon mu, ne bok yediðimi aþýða Baðdat sorulmaz hesabý o zamannnar öyle olcak zannediyoduk zahýr hele bi de Özlemin gulaðýna gederse onun uçun elin adamýna hava atdýðým “hoþuna ðeder” deye “keyfden dört köþe köfte” oluyon insan gözünü daldan-budakdan sakýnmayo öyle zamannarda aklýmýz bi garýþ havada….
dahasý… sabah ovaya mý getdim tabii esgisi ðibi iþe gederkene esgi-püsgü keyinmeyon n’oluur, n’olmaz ovadaykana, köye gelikene, köyde yolda-belde Özleminen garþýlaþma(ya) ca(ðý) m ne malim de(ðil) mi? ben kuþ uþsa da Özlem sanýyon tee uzakdan bi eþþekli ðeþsede bi výzýltý, bi gürüldü eþitsem de hissetsem de heyvah Özlem gediyo deye yüre(ði) mi alýyo bi gümbürtü..
iþe ðetdim ya hani alelacale iþe duman atdýrýyon guþlukdan önþe yallah köye uçarcasýna arkadan biri mi ünneyo duyan aldýran eden kim boba
emme köye gelelekten, sanký Özlem’e geliyomuþuyun gibi gönlüm akýp gediyo Kara Dayýsý gillerin evden yana
emme oraya varana gadar düþlerim dovalarým neyise tam da görebileceðim an! onu görmekten deðil de, ona yakalanmakdan gorkuyon haralda gözlerim pencelerde onu arayokan bi de içimden “-iþallah yokdur” deyon neyeyse belki de daha fazla hasret galmað uçundur zevda çekmek bu mudur? haralda, gara zevda iþdee böyle biþiy
gýreþþek bizim evden yana sapýnca sanki zýyana gediyomuþ gibi söðelek-siðlek çevirmeye gakýyon o yanna
neçeden sonura aklým baþýma geliyo olur yaa Þeddeli görü(r) de olmadýk yerde anar, onun-bunun yanýnda gýnamaya fala gakar deye betim benzim atýyo uygunsuz yakalanmýþýyýn gibi “aman neyderse etsin” deyon kendi-kendime gülesime ðediyo valla
Aça’nýn köþeyi dönünce yolum düþüyo her tefasýnda Ortamelle ye nerden geli(r) , nere ðedersem gözüm anýnda o yanna gayýyo biriynen gonuþuyokana bile bulduðum her fýrsantta
öte yandan iþin aslý ben de Özlemine(n) bir-kaþ kere göz göze geldiðimde oldukça mahçubudu gariben zavallý kirpikleri uzun uzun gözlerinin içi ýldýr-ýldýrýdý yüzünde bi allýk uçuþurdu gece yarý, zehmeride Daþkesdiye kamyon girmiþ çýkmýþ gibi helecandan her seferinde saklardý gözlerini yere bakardý yürek yakardý
seninen gonuþurkana gamzeleri alana çýkar yüzüne bakýnca, gözleri, taa içine iþler iþte o zaman kalbim durcak gibi olurdu nutgum dutulurdu valla bilmez anlamaz bu hali, zevdayý çekmeyen
sonura efendime söyleyen, insan uçar mý valla uçuyodum o aralar, tabii sevincimden o haylaz hallarým filen getdiiiii melaike gibi biþiy oldum canýým..
onun o gözel yüzü gözlerinin parýltýsý, gülüþü yüzünün alý utancýndan, gözlerini gaçýrýþý beni bekleyiþi yolumu gözleyiþi gözlerimin öðünden getmeyo bu nasýl biþi(y)
havaslýk bu mu ki: insan baþgasýnýn uçu ölümü göze alýr mý deyodum ya Yusufunan Züleyha Kereminen Aslý Leylaynan Mecnun hekayelerinde ben onun bi gülüþü uçun bile canýmý vermeye dünden ýrazýyýn arayer lafý çoð oludu da gülesime gederidi
hinci benim durumum o annadýlanlardan bin gat beter valla billa
Esmecik “-len çocuk sen havasmýn” dediydi hollukdan yumurta çalarkana yakalanmýþýyýn gibi yüzüm gýpgýrmýzý “-kime be(h) ” dediydim “-Özlemee” “-ne havaslýðý ya! bi de o lafý çýkarman …. bacým” “-yani sen o ðýzý sevmeyon mu” “-þeyyy seviyon da beni beðeni mi” “-civan gibi deligannýsýn neyini beðenmeycek” “-o okuyomuþ zahýr okuyana varý” “-sende oku! üç otuzuna mý girdin” “-seviyosan, götünü sýkacan sende” “……” “-adam getirip de “sen benim gýza havasýmýþsýn me(h) ! ” mi deycek” ………..
“-haaaaa! gýz da seni seviyosa o baþga! ! ! okumasan da çoban olsan da geli, okumuþsun okumamýþsýn fark etmez emme… bu senin baþýný göðe deðdirmez” … “-ebi-cetdi mutlu olaman, gönlün ýra(ha) t etmez” “-saðol Esme Aba ……. okuycan, anasýna satayýn, gecemi gündüzüme ðatýp” …. havasýn havasýn iþde aþýðýn seviyoooon Özleeeemmmm
herkes onun hakkýnda biþiyler annadýyo yok filana megdup yazmýþ da yok filanca isdetceðmiþ de yok þonnara anasý “olabili(r) ” demiþ de yok falanýn gardaþýynan sýkýymýþ da yok falancalara aðþam çorbasý iþmeye getmiþler de kimi de aklý sýra beni avýdýyo “-yanal almaya daþ atan çoð olu” deye bi ðýzý bin giþi isderimiþ de bi giþi alýrýmýþ da gönül kimi severse sultan oyumuþ da “-ee Özlem de seni isdediðine ðöre” demeye getiriyollar akýllarý sýra” yani saða-sola sataþma demeð isdeyollar öye ya gari demek kiyne Musduða atdýðým havayý duymuþ herkeþ zengin çocuðu deye belki onu goruyollar ya da bana “bak asdaným zengine çatma belaný bulusun” demeð isdeyollar umrumdaydý sanki emme açcýk da aklýma onnara yaranmak isdeyenner bi bok yemesin kim vurduya getmeyelim deye de aklýma ðelmeyo deði valla-talla
ne çalýya taþ atannarý gale alýyon ne enayi avýdannarý duyuyon emmeee! anasý olcak cadaloz garý
o yok mu o! “-tahsýlý neyimiþ” deye benden uçu sormuþ da! “-bana damad olaca(ðý) n tahsýlý gýzýmýn tahsýlýndan yünsek olmasý gereðir” demiþ de! “-önþe gýzýn beðenmesi ilazým deði mi” demiþ de! “-bobasý köye ðýz verceðdi de neye þe(hi) re getmiþ” de! sankine kendi þerli “-okuyan ðýz köye gelin olu(r muy) muþ” da! “-bu dul ðarý mýy mýþ, gýz oðlan ðýzýmýþ ” da! “-onun da gursaðýnda havasý varýmýþ” da! “-gýzýnýn daha vahtý var”ýmýþ da! neyimiþ de neyimiþ ne olmuþ da ne gonmuþ ohooo! ! !
hiþ baþga bi zaman koca köyde sadaca bi konu bilmeyon bu ðadar gonuþuldu mu ne anasý, ne bobasý, ne de bi baþgasý varýsa da Özlem, yoðusa da
Özlem-aþþa, Özlem yokarý Özlem filan yerde Özlem falan yerde Özlem honnarda hinci þonnarda dün þurdaydý zabala hordaydý falanca filancalarda görmüþ öteyki feþmekancalarda görmüþümüþ
yau! ! ! size ne, bana nee.. kimeee ne!
Özlem hunu demiþ, Özlem bunu yemiþ, Özlem böðün mor keyinmiþ, Özlem saþlarýný höyle daramýþ Özlem hu türküyü ça(ðý) rmýþ Özlemin dik topuðu, Özlemin uzun boyu, Özlemin çentesi, Özlemin mavý eteði, Özlemin gök ponturu bana ðöre de ille Özlemin gözleri, parýl-parýl parýldayan gülümseyen gözleri gamzeleri Özlemin her þeyi sanký baþka biþiyi gale alacan
elimden gelse, baþga aðýzlara Özlem adýný anmayý yasaklaycan yahu gerçi valla gula(ðý) m file duymayo garþýmda datlý-datlý gülüyo Özlemin hayalý benim gözlerim parýldayvýrýyo Özlem………. göz parýltýlarýmýn kaynaðý yaþama þevkimin can suyu
o serseliklerimiz, haylazlýklarýmýz filen… galmadý gari canýmm anam olmaycak biþiy bile istesin derakab! hu iþi höyle edersem bobam sevinir deye aklýma biþiy gelse, anýnda!
esgisi gibi, bobamý gýzdýrýp sinirlendirecek evdeki asabiyet gatayýsýný yünseldecek bi durum asla! ve kat’a
valla bi hanýmevladý oldum evde mübala(ða) deði o olur-olmaza sinirlenen, köpeðe oþ, tavýða kiþ deyen ayaðýma bastý deye bücüðü mýzýldadý deye çocuðu çitme attý deye beygiri dengi davþýmadý deye eþþeði topal eþþek sudan gelinþeye gadak döðen her þeye zýt geden çoluk-çocuða het-hüt deyen söðüp-sayýp, silip-süpüren ben garýncayý incidirin deye yere basmaya gorkar oldum elhasýlý kelam melaike gibi biþiy oldum caným o kert-kortluðum filen galmadý görseniz inanmazsýnýz valla
zevda böyle biþiy iþdecik
kelimeler: seme:alýk, ahmak efsun: afsun, týlsým, gözbaðý, büyü, keramet hindikten keyri: bundan sonra, þu andan itibaren, bundan böyle • Yedidað Çiçekçisi nam Aþaðý Kaþýkara’lý Karaadil’li (ya da Karadilli) Hasan isimli eþarp, yaðlýk vs satýcýsý (Kaynak Sülleyman Çelikli’ye teþekkürler) kaþ atmak: göz kýrpmak, cinsel ilgi gösterisi arayer: ortalýk, çevre, etraf, köydekiler kastediliyor gülesine gitmek: komik bulmak hiç evlenmemiþ, bakire kýz kursak: (karýn) iç anlamýnda dik topuk: yüksek ökçeli ayakkabý ka’ale (gaileye) almak: aldýrmak, aldýrýþ etmek, umursamak, hesaba katmak anlamýnda derekap: derhal kat’a: katiyetle zýt: ters, uyumsuz Havas olmak: aþýk olmak sevdalanmak
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.