bir pusu düzenliyor doða bildiðimiz hiç bir þey gerçek deðil içimdeki bütün sesleri susturdum çorak mevsimlerin asiliði getirdi beni avuçlarýna
kaç baharým var benim kaç yazým kaç mevsimim hiç düþlediniz mi beni? yeminim vardý sýðýndýðým limanda ölmeye buna yetmedi ömrüm
gözlerim eksik yaþanmýþ ömrüm tek mevsim bir bahar örtünme vaktim geldi son duraðýmda þimdi uðultusunu dinliyorum içinde geçtiðim yaralý ormanlarýn ansýzýn gelen intihar mangasý ilk mermilerini bana sýkacaklar çoraklaþan avuçlarýnda
ölüm dudaklarýma iniyor ben borçlandýðým günahlarýmý veriyorum efor rahiplerine bir kýrlangýç ötüþü þarký býrakýyorum günahtan arýnmiþ dudaklarýmdan sizlere "hepimizin bu dünya" þarkýsý
korkum uçurum serinliði gölgem yalnýzlýk zorba savaþlar kurban arar her gece barýþ sessizce kayar ucunda dilimin kan bulaþýnca çoraklaþtý ellerim yaþam hakkýmý istiyorum sizlerden
Þevket TEKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
alisevket Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.