Gecenin Sessizliğini Bozan Şey
Bir kýþ günü þu sessiz gecenin
Lambalarla aydýnlanan karanlýðýnda
Boynumda kaþkol, sýrtýmda yeþil parka
Ellerim ceplerimde
Yürüyorum karanlýk gecede
Aydýnlýk düþüncelerle
Ayak seslerimi dinliyorum
Ve ara sýra lamba ýþýklarýnda bana eþlik eden
Gölgemle konuþuyorum.
Diyorum ki her nehir mutlaka bir denize akar
Bazen öyle bir duyguya kapýlýyorum ki
Sarhoþlar gibi,
Baðýrmak geliyor gecenin karanlýðýnda
Sarhoþ sanýrlar diye korkuyorum.
Gözlerim bir anda takýldý
Duvara dayanmýþ vatandaþa
Ne yapýyor dersiniz acaba
Pis bir iþ, iþiyordu duvara
Ýþte bozuldu büyü her þey bitti
Temizliði de gitti gecenin sessizliði de
Pis bir koku anason ve amonyaklý
Sevimsiz bir ses doldurdu alaný
Þýr’rrrrr, þýr’rrrrrrrr
Bir saða bakar bir sola
Adýmýný atýp yürüyemez
Yýkýlýverir oracýða.
Ýki kadeh için oturmuþtu meyhaneye
Bir hükümet kurmada bir yetmiþlik
Bir hükümeti yýkmada bir yetmiþlik
Önce milletvekili yani milletin vekili
Sonra bakan hem de çevre bakaný
Ne milliyetçiymiþ bunlar
Ýki saat da düzeltiverdi vataný.
Doðrulmaya çalýþýyordu düþtüðü yerden
Duvara yaslanarak kalktý
Eleri sidik karýþýmý çamurdu
Onun þu an yoðurduðu
Meyhanedeki hamurdu
Þuursuzca bir hareket yaparak
Ana avrat küfür ediyordu
Bazen gülüyor, bazen baðýrýyordu
‘’Raký bu kardeþim
Þiþede durduðu gibi
Durmuyordu,,.
1976 yýlý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.