DİNMİYOR GÖZYAŞIM

DÝNMÝYOR GÖZYAÞIM

Kaybolan duygularýmý arýyorum,
Gecenin karanlýðýnda.
Hüzünle kapatýyorum bir sayfayý,
Sabahýn alaca þafaðýnda.
Dönmeyecek baharý, hâzana soruyorum,
Gurubu sarýyorum yar diye,
Ey varlýðýn sebebi?
Bitmiyor ýzdýrabým,
Dinmiyor gözyaþým.

Kabaran dalgalarýn baðrýnda eriyorum,
Köpük köpük sýr gibi,
Ruhumda fýrtýna, sinemde hicran.
Bazen zemheri bazen, çöl sýcaðý,
Volkan yüreðimde, lavlar tuanna olur mu?
Kasýrgalar kavururken maðmalar durulur mu?
Ey kimsesizler kimsesizi?
Bitmiyor ýzdýrabým,
Dinmiyor gözyaþým.

Sabahýn seherinde,
Penceremden süzülüyor ilahi bir ses,
Yayýlýyor benliðime enfes enfes,
Huþu içinde dinliyorum.
Ey kudret sahibi!
Beni de gör diyorum
Sanadýr yakarýþým günahkar ellerimle,
Sana yalvarýyorum gönlümdeki sevginle,
Ey yüceler yücesi?
Bitmiyor ýzdýrabým,
Dinmiyor gözyaþým.

Þikayet deðil sözlerim Rabbim,
Biçareyim utanýyorum.
Gamla yoðrulan yüreðimi,
Gözyaþýmla suluyorum.
Okþuyorum kýr çiçeklerini,
Kendime benzetiyorum her birini,
Hüzün güllerini dinliyorum;
Benim gibi yetim, yüreðim gibi dertli.
Ey kainatýn sahibi?
Bitmiyor ýzdýrabým,
Dinmiyor gözyaþým.

Rabia BARIÞ

Sosyal Medyada Paylaşın: