YEŞİLIRMAK TÜRKÜSÜ

-Þair dostum Ahmet Uður’a-

Uzanmýþým Yeþilýrmak’ýn kýyýsýna,
Gökyüzünün tirþe maviliðine dalmýþ gözlerim.
Böðürtlen dikenlerinin kanattýðý ellerim,
Hüznü okþuyor bir beyaz güvercinin kanadýnda,
Bu hayat böyle geçecek nasýl olsa,
Bütün insanlar mutlu yaþasýn, dilerim.

Dað benim ova benim ýrmak benim aðaç benim,
Azade ettim gönlümü tüm suçlardan kuþlar gibi,
Sonsuzluða uçarým kýyasýya.
Ve Çarþamba ovasýndan esen serin rüzgarlar,
Eski bir sevgili gibi okþar saçlarýmý,
Tabiatla baþbaþa yaþamadayým doyasýya.

Bir gün bu günler de geçecek, bu mukadder
Elest bezminde verdiðimiz nice sözler gibi,
Sevdamýzýn üstünden de nice sevdalar geçecek.
Dalgýn ve ümitsiz gözlerle yollara bakan aþýklar,
-Bir Ali Rýza Atasoy yaþamýþ burada- diyecekler,
Ve sözlerine -eski bir þairmiþ- diye ekleyecekler.

(Taþova, 25.02.2005)

Ali Rýza Atasoy


Sosyal Medyada Paylaşın: