EDREMİT AKŞAMLARI

-Gýyasettin Subay’a-

Edremit sahilinde gün akarken suya,
Uzatýrdý ellerini ufuktan akþam.
Muttasýl bakýþlarýmýzda günbatýmý,
Ah derdim:-Þu köþede oturup aðlasam,
Divane çýðlýklarýmý vursam kýyýya.

Düþünceye garkederdi azgýn dalgalar,
Bulurdum o masal kýzýnýn öyküsünü,
Ak sakallý bir köylünün gözyaþlarýnda.
Ak kanatlý kuþlar süzerdi gökyüzünü,
Derin sessizliðe gömülürdü ovalar.

Titrek bir mum ýþýðý parlardý adadan,
Çýrpýnan sularda veda ederken güne.
Kuþatýrdý geceyi serap gibi hüzün,
Yýldýzlar düþerdi hýrçýn suyun üstüne,
Bir mabet kadar efsunlu geniþ semadan.

Mavi bir hayal sisi sarardý dört yaný,
Tamara’yý çaðýrýrdý deniz kýzlarý,
Çaðlar ötesinde yaþanan anýlardan.
Alýrdým avucuma bütün yýldýzlarý,
Arardým dalgalarda o bahtsýz çobaný.

Yolum düþmese de bir daha Akdamar’a,
Ufkumda perde perde hayali silinmez,
Anarým bu öyküyü her mum yanýþýnda.
Nasýl dayanmýþtýr bu acýya bilinmez,
Sevgilisine badem toplayan Tamara.

(Taþova, 22.05.2006)

Ali Rýza Atasoy


Sosyal Medyada Paylaşın: