Bin dallýyla gelen yörük,
Akar omuzlardan örük,
Zannedersin bir can erik;
Koca Yayla’nýn yolunda,
Heybesi ince dalýnda.
Çiy çiy teri düþer yüze,
Güzelliði terütaze,
Bir kez uðrar mola bize;
Can suyudur ayranýmýz,
Yanyana düþsün adýmýz.
Yürü sen güneþe karþý,
Senin yüreðinde çarþý,
Bizim kisi it dalaþý !
Götür bizi de yaylaya,
Düþür dizinde Leyla’ya...
Uðradýk kötü kazaya,
Hasret kaldýk biz kuzuya,
Seninle ayný yazýya;
Düþürseydi felek bizi,
Boþ koymazdý elimizi.
Düþer gönlüne dolunay,
Ne yýl bilirsin, ne de ay,
Hesabýný parmakla say;
Anlama ne imiþ cebir !
Burda hayat, kabir kabir...
Biz bildik de ne oldu ki ?
Bir derdimiz oldu iki,
Her gün yeriz zakkum kökü;
Gidelim derken halaya,
Uðrarýz bin bir belaya...
Çevir yüzünü ovaya,
Aç ellerini havaya,
Su kalmazken bedavaya;
Bize bir dua et e mi,
Yýkasýn kirli sinemi.
Kim demiþ ki bahtýn kara ?
Ver saçlarýný rüzgara,
Ayla yýka, günle tara;
Sakýn aynalara bakma,
Bakýp da kaþýný yýkma !
Eðer yýkýlýrsa kaþýn,
Burda biter benim iþim,
Düþtük bir hayata, hýþým !
Belalarla balayýmýz,
Kalmadý hiç kolayýmýz...
Sert düþüyor kýraðýmýz,
Kar tuttu gönül daðýmýz,
Hem dalýmýz, budaðýmýz;
Bir derde düþtüm delice,
Götürsen bahar gelince...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.