Cüzdan
ne sen aradýn buldun beni
ne de ben seni aradým
dost gibi mi öyle bilmek mi gerekir seni
bazen düþmana mý daha yakýn
boþsun el atma diyorsun
doluysan býrak elleme biraz saklý kalsýn
üç resim var ki iliþik kalbinde
ama benim kalbime senden daha yakýn
karým ve çocuklarým
kabarýk gibi duruþuna bayýlýyorum bazý
kandýrmacalarým
muhteþemsin
kimi duruþuna hayraným
sol koyun cebimin ev sahibi ya da ömürlük kiracýsý
çoðu boþsun bilirim lakin mahsustan aranýrým
bir kaðýt kulaðýdýr yýrtýk sýkýþmýþsa aralarýna
çalakalemlerimdir
bilinmez o dünyayý sorgularým
ayrýtlarýdýr zevkleridir kederleridir aþklarýdýr yaþamlarýn
orada saklý birkaç satýrlýktýr
oradadýr bahanelerim
gerçeklerim düþlerim yalanlarým
sevgilidir allýdýr pulludur kýnalýdýr
karalanmýþ birkaç mýsradýr cebimdeki bilinmezi uzaklýklarýmýn
naziredir mi diyeyim ne diyeyim
belki de bilmediðim kendi gerçeðim
yokluk gibidir iyi bilinir
var dur koynumdaki yerinde
yaþamlara nispet tokluk gibi görünse de varlýðýn
8 kasým 2008 Denizli
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet necip özmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.