Meçhul bir âlemden baþladým yola,
Buldum sakin bir yer verdim az mola.
Çýktým dýþarýya, dediler oyna.
Bakýndým çevreme, süslü bir ayna!
Aynaya dedim ki, sen kimsin ben kim?
Ben bir gölge dedi, sen/se bir yetim.
Ama dedim, annem babam yanýmda;
Dedi: Görüþürüz ölüm anýnda...
Dedim: Ölüm ne ki, bak yaþýyoruz...
Dedi: Onun için yarýþýyoruz.
Bana biraz anlat, nedir bu durum?
Yollar eðri büðrü, daðlar uçurum.
Dedi: Ova da var amma; tuzaklý!
Ancak onu aþar, kullanan aklý...
Dedi: Niceleri geçti önümden;
Çok azý kokladý, iman gülünden.
Çoðu tuzaklara, takýldý kaldý;
Geldi de meçhûlden, meçhûle daldý.
Dedim! Sen bir gölge þeffaf bir ayna;
Bizimle kafa bul, durmadan oyna.
Belki de periþan olur yorulur;
Kýrýlýrsýn bir gün tuzla buz olur.
Dedi: Vazifem bu, belli bir müddet...
Kýyamet kopacak, bitecek iddet.
Yok, idim yokluða, tekrar adayým;
Her þey gibi bende, sana fedayým...
Dedim: Var mý bana bir diyeceðin!?
Söyle, seni candan dinleyeceðim.
Dedi: Sen, mahþerde saçýlacaksýn,
Baþka bir âleme açýlacaksýn!
Hesabý, kitabý, sýratý geçip:
Cenneti alaya, girecek necip.
Bahtýn açýk olsun, yolun çok uzun;
Sonu ya sevinçtir ve yahut hüzün...
Daðlar, yerler, gökler kaçtý bu yükten!!!
Özür dilediler, yüce büyükten.
Sen baþarýrsan ki, güzel ve âlâ;
Yardým etsin sana Rabbim Teâlâ…
Salih Yýldýz…..03.11.2008
Þiirimi seslendiren "Niyazi Tuncer" beye güzel yorumu için candan teþekkür ederim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.