Ey süreyyalar süreyyasý, özgürlüðün sembolü! Bu sabah; Sensizliðin Türkiye’sinde, Sensizlik damladý yurdunun her köþesine. Ve bu sabah; Ayrýlýk yaðmurlarýný çiseleyen bulutlar, Hüznü aþýladý buðulu gözlerimize.
Ey Atam! Bu sabah; Gidiþine beþ kala, Zalim zaman dargýndý Yüreðimize hasret tohumlarý eken ölümüne. Ve akrep dargýndý Hayâsýzca ilerleyen taþ kalpli yelkovana. Gözlerde sensizlik çanlarýyla yoðrulan yaþlar En derin sessizliðiyle Ve en vakur adýmlarýyla, Huþu içinde damlýyordu sinemize
Ýþte o an; Bayrak melul Ve baþlar eðikti. Rotasýný kaybeden kara bulutlar misali, Dalga dalga hýçkýrýklar ses veriyordu yurdundan. Nemli gözlerle kucaðýna almýþtý al bayrak Mustafa’sýný. Himmeti milleti olan, Yüz binlerim omzunda bir ulus gidiyor sonsuzluða. Edirne’den, Ankara’dan, Diyarbakýr’dan Uðurlar olsun Atam ayrýlýrken ulusundan. Sosyal Medyada Paylaşın:
serhat parlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.