HİKAYE BU YA….
HÝKAYE BU YA….
Dünyanýn en köþegen tarafýnda
Kadýn ve erkek savaþý çýkmýþ.
Riyakar saçlara
Bir cadý seslenmiþ:
Sen bir köylü kadýn olsan ,
Yine itibarýn olur muydu?
Kýsa ve þiþman olsan ,
Yine hayranlýkla bakarlar mýydý sana ?
Hangi köpekler havlardý sana köþe baþlarýnda
Fikrin olmasa idi .
Yüreðe ,”erkekçe “ demiþler, mert olanýna….
Kadýn gibi aðlama diye
Küçümsemiþler, kadýn göz yaþýný.
Ayþeleri hep bölüp ,bin bir kesirlere ayýrmýþlar.
Lüzumlu olanlarý, kendilerine paketlemiþler.
Çarpýp toplamak için.
Ve.. yine kadýn kendi körlüðünde
Satmýþ ruhunu boþluða…
Özgürlüðünü ,
Yanlýþ sokaklarýn mezelerinde aramýþ.
Domatesten daha arsýz bir katliam yaþanmýþ
Çocuklarý önünde dövülen kadýna.
Aptal olmaya ,bazen tamam demiþ ,
Bazen akýllý olmaya , uðraþmýþ.
Yapay zeka üretimi seri tuþuna baðlanmýþ.
Kadýn kendi asaletinden uzak gülümsemiþ,
Dün ona havlayanlar
Bugün onun maskarasý olmuþlar.
Hikaye bu ya ;
Cadý kazanlarý kurulmuþ,
Þehvetler kaynatýlmýþ,
Koca koca kepçelerle topluma sunulmuþ.
Afiyet olsun diye
Ailelere daðýtýlmýþ.
Gökten asla üç armut düþmemiþ.
Kadýn ve erkek özünden uzak
Daima birbirlerini aldatmýþ .
Ne aile kalmýþ, ne çocuk ,
Nede masallardaki mutluluk….
……….
Atike Rana
Ben ,genç maskesi altýnda,ihtiyar bir cadýyým… :)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özlem Maria Zafer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.