Bursalım

Bursalým

Bir dakika ayrýlýp, hoþ hatýrayla an’ýn;
Güzeli çok bilirdim, ben o yeþil Bursa’nýn!

Birden rüyada sandým, onu görüp kendimi;
Akla ilk o gelecek, güzel kimdir(?) dendi mi?

O süt beyaz tenini, kýskanýrdý hep ak’lar;
Nice nadide güller, açan pembe yanaklar!

Yeþillikler rengini, gözlerinden almýþtýr;
Bu güzellikler sana, acep kimden kalmýþtýr?

Onu gördüm göreli, gönlüm kaldý hep ah’ta;
Profilin dokundu, hangi usta tezgah’ta?

Baðrýmý eritirdi, o baygýn bakýþlarýn;
Hangi hünerli elden, çýktý o nakýþlarýn?

O ipeksi saçlarý, bilmem neyle taradýn?
Dinmez gönül sýzýmý, dindirmeye yaradýn! ...

Ahengiyle tamamlar, güzelliðini boy’u
Elbet asillerdendir, sormak gereksiz, soyu!

Siz bahar rüzgarlarý, bugün yavaþ esin de;
Belki yari bulurum, Uludað zirvesinde!

Þöyle göz ucuyla bak, gönlüme neþe salým;
Fazlasýna kalbim hiç, dayanamaz Bursa’lým! ..

Mahmut Küçük
Sosyal Medyada Paylaşın: