daha dokuz yaþýmdý
kalbimden ayrýlýrken...
ölü bir gece vakti
gözlerin öðretmiþti baba
korkmamam gerektiðini
hayatýn çakallarýndan.
yamuk gibiydiler
pabuçsuz ve hicapsýz uluyan
ayaklarýna pek gülerdim
baksana þimdi de ellerim yok
þiirlerimi yazarken
neden aðlýyorsun ki?
oysa pamuk gibiydiler
aç ve ihtiyardýlar. ahh gönderdim!
uzak þehirlerden birinde
uyuyan bir adamýn
yastýðýna ilmek ilmek iþlendiler
bana bunu þiirler öðretti baba
tir tir kýskanacaksýn ellerimi hep
o yastýða kýrçýl kýrçýl daðýlmýþ
sevginin sakallarýndan.
JD
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.