Dere kenarýnda, Köklerim var tüm yamaçlarda, Atamýn tohumundan düþüp, Hayat buldum. Benim vataným toprak, Kolumu kanadýmý kesip budadýlar, Yine de yeþerdim, Topraðýmý aldýlar, Üzerime çullandýlar, Yinede palatýrlanýp yeþillendim, Kaç sene yaþayacaðýmýn, Hayalini kurarken, Evlere odun olup, köz oldum, Sandýlar ben biteceðim, Yanýlýyorlar insanlýðýn bu sonu Ama yinede yýlmadým, Kökten ecel sonumda, Yaný baþýma tohumu mu saldým, Ýnsanlýða hizmete vasi býraktým. 11.02.2001
(DEMYANLÝ)ÝBRAHÝM ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
demyanli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.