VASİYET

Ýnsanýn giderim öl, en son durak testanem,
Sevgi saygý temellik tohum, serin cihanlar,
Ay ýþýk mehtap titrek kal mum alev üstünüm,
Cansýz ruh kapýma cam býrakýn sizi dinler.

Dostlar topraða cansýz dönüþsüz öldüðüm an
Tutun tabut ucundan beni en derin itin
Tapulu özgürlük yok eþe dosta anlatýn
Öldüm sana tanrým suç veren hesap versinler

Rabbim ben yaðmurlu bir günde ölmek isterim
Aðlayan yaðmurlarla göz yaþ silmek isterim
Kara toprak gömüm yurt köyde kalmak isterim
Âþýk yüreði köyün yaðmurlarda yýkasýnlar

Ecel baþa gelince umut kurþun dizili
Göçtü beden uzaða gerçek alýn yazýlý
Dikin topraða olsun fesleðen çiçek yolu
Yeþeren fideleri âþýklar koklasýnlar

Can ölürse uzakta mevzu uçar içimden
Eðer aðlayan biri varsa baþucumdan
Teneþir hane kurun köyümün yamacýndan
Götürün kuru yulaf dibine saklasýnlar

Ahbabým dönmek yok bunun asla ucunda
Çam aðaç tohum verin kalsýn avucumda
Fide aðaç olsun kuþ yuva ötsün baþucumda
Kumdan inþa barýþ köy topraða harlasýnlar

Cennet gibi kanattan kahkahalar yollayýn
Köyümün yol kenara kabir dergâh beleyin
Ruh dýþarý fýrlayan köþk topraðý elleyin
Cansýz iç ibadetlik yolgeçen el sallasýnlar

Sevgi saygý barýþý býrakmayýn hiç yetim
Dost reçete sayýlsýn baht derman vasiyetim
Huzura aþk erisin sýzlamasýn ruh etim
Sessiz taþ duvarýma dualar eklesinler

Ahbabým ölüm çarmýk elde sona sýzarým
Kumdan inþa edilsin yol kenarda mezarým
Boþ zamanda öküz arabasý sesyazarým
Hiç olmazsa araba toz topraðý yoklasýnlar

Son nefesimden önce akan tarih çeþmemde
Gökyüzü gök kuþak renk cümbüþ esmemde
Ressam resmini çizmiþ hayatýmýn son demde
Yârin gamzelerine can topraksýz gömsünler 28.10.2008
(DEMYANLÝ) ÝBRAHÝM ÖZDEMÝR

Sosyal Medyada Paylaşın: