Bir binadan bakýyorum þehrin ýþýklarýna, Sigaramýn dumanýndan þehre sis çökmüþ Bina büyük, kocaman Ölüm geziyor saðýnda solunda Umudu da taþýyor bina, umutsuzluðu da Ölüm kimisini katýyor kendi safýna Kimisi de tutunuyor umudun kollarýna Kimi de acýsýndan mý bilinmez sövüyor þifa veren ellere Bilse ki ölümün elinden az önce aldý onu, Söver miydi acaba yine...
Bir binadan bakýyorum þehre Bütün þehir uyuyor bense ayakta Ýsyanlar yükseliyor binadan Ben hufre-i nisyanda...
Olcay Çon
Sosyal Medyada Paylaşın:
sanat-kar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.