Derler ki Kentler kadýnlara benzer; Yalnýz, Ýstanbul var adýna benzer. Onda bulur, onda yaþar sevdayý, Ezelden sevenler. Adý, tekil olsa da Ýstanbul’un. Sevgisi, seveni çoðul. Her dem büyür oðul oðul. Bulutlar seyrine doyamaz, Sular yýldýzlarýný sayamaz. Yakamoz yakamoz güler Boðaz. Geceleri uslanmaz. Gündüzleri usanmaz. Adýna benzeyen bir Ýstanbul cihanda. Denizinde balýklar pul pul güzellik solur. Caddelerinde kalabalýklar yoðrulur. Adý tekildir; ama sevgisi çoðuldur. Þehirler içinde, Yalnýz kendine benzeyen Ýstanbul’dur. Ankara,01.11.2008 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.