Her þey; o kadýný tanýmakla baþladý…
Muson yaðmurlarý gibi üzerime yaðarken,
Hayatý onunla tanýdým.
Suskun yüreðimin sahrasýnda,
Çöl fýrtýnasý kopardý.
Aydýnlýklarý bilmeyen gönül sabahým da,
Kara güneþ olup her zerremi yaktý.
Bana dört mevsimi, birden yaþattý.
Ve onu sevmekle baþladý her þey…
Yüreði muson yaðmuru gibi hafif,
Gözleri sahrayý içine alacak kadar mavi deniz,
Yayýndan fýrlamayý bekleyen ok gibi kirpikler,
Þeftali yumuþaklýðýnda al yanaklar,
Ve buse veren kiraz gibi dudaklar.
Ve temmuz ayýnýn sýcaklýðýný hissettiren,
Beyaz güneþte, Sütun gibi o ten.
Bir dünyadýr o kadýn,
Bir hayattý o kadýn…
Bir rüya gibiydi onunla yaþamak…
Ve her þeye sahip olmama izin verdi,
Yaþarken arzulara gem vuramadýk.
Beynimin sahip olduðu güçlerle tanýþtýrdý,
Coþkuyla el ele verdik.
Bulutlar üstünde sevdaya koþarken…
Bir damla sevgide çaðlayýp taþarken,
Bende bir dünya idi o kadýn.
Ve o güzel rüyayý yaþadýk,
O kadýnýn hayalini kurdum.
Þimdi onunla yaþýyorum…
Bir dünyaydý bende o kadýn,
Bir hayattý o kadýn.
Yine hüzün mevsimleri dallarýmý eðdi,
Unuttuðum zamanýn boþluðuna düþtüm,
Yalnýz olduðum zamanlarýmda,
Düþ teknelerimi batýrdým.
Ve onunla yaþamadýklarýmýn denizin de,
Yoruldum.
Adýný bilmediðim denizlere gitmek var þimdi,
Ýçimde ne varsa gözyaþlarýmla dalgalara býrakmak,
Bir martýnýn kanadýnda,
Onunla rüyalara dalmak,
O kadýnla dünyayý yaþamak…
Bir dünyaydý o kadýn,
Bir hayattý o kadýn.
ZERREM
OSMAN TÜRKASLAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.