Aldým yüreðimi yükledim trene, Dönmek istemedim ben artýk o hayýrsýz gidene Sevdim ama kýymet bilmedi gene Kalp sonunda ezildi böyle umarsýzca sürgüne
Takvimden yapraklar koptu bir bir Geçti yýllar,geçti aylar,geçti saniyeler bile bir bir Ama bu gönlümü avutamadým bir bir Nereye bakar isem geçti gözümün önünden hatýralar bir bir
Bu aynalardaki yüz benim deðil sanki Nerede o kýþýný beklediðim bahar! gelecekmi sanki? Artýk yarýnlarým denizdeki uçan martýlarýn sesi oldu sanki Uçsuz bucaksýz mehtabý izlerken bedenim anlýk dinleniyor sanki
Gittim iþte ben böyle uzak diyarlara Ömrüme silinmeyecek iz býraktým yarýnlara Beni düþünürsen eger birgün dalarsan rüyalara Ozaman görürsün beni yüreðimi savurdum ben iþte böyle uzaklara...
Sosyal Medyada Paylaşın:
nurdankk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.