Şoförle Konuşmak Yasaktır
[Yalvaç Otobüsleri
Koca Çýnar’ýn yakýnýnda Devlet Han Camiî
suratsýz bir benzinci
adý üstünde Gavur Avni,
Ýngilterede tahsil etmiþ, ne okuduysa
þimdi benzinci
suçlu benmiþim gibi gelirdi valla
suratý hep eðri
bir þiþe gazyaðýný konuþmadan tartar verirdi
meydan ’þe(hi) rler arasý’ otobüs terminali
küllükleri izmaritli
içerisi, raflarý tozlu, koltuklarý eski
külüstür ’Yalvaç Otobüsleri’
ak çarlý yaþlý kadýnlar
çar altýndan ellerini göstermeden
burunlarýný tutarlar
baþkalarýnýn o þansý yok öðürürdüler
önde birkaç kiþilik ekabir takýmý
yoz memleket kültürüyle öðünürdüler
“sen olmasan”
“senin yerinde kim olursa olsun”
valla-talla baþaramazdý
diye birbirlerine çanak tutarlardý,
hemen arkasýndakiler de
onladan geri kalmazlardý
sevimsiz,
kirli sakallý, örme takkeli biri
sigara aralarýnda
’-bartaýs, bartaýs, barta’
’Ispartaya hemen kalkýyor’ anlamýnda
soranlara ’-sahat yarýmda galkýyo’
insanlarý otobüste bekletirdi
sabýrsýzlananlara ’gelecekle(r) va da
gelivesinle de gedelim’
…
“-ayýbolmasýn bizim olan”
kimsenin geleceði yoktur aslýnda
yarýmlartama ulaþtýktan çok sonra
kýzgýn, sert bakýþla soranlara
’-beþ dakka daa bekleyelim
gelseler de, gelmeseler de gedelim
sahatýnda gakalým bizimo(ð) lan’
kendince oyalardý bekleyenleri
iþin aslý yolcular çaresizdi
’memleket sapa olunþa’ derlerdi,
herkes bi köþeye domuþur
suratýný asardý,
kimse kimseyle konuþmaz
boynunu büker susardý
bahtýna küserdi
herkes içinden söverdi
istisnasýz
ala takkeli adam kendince akýllý geçinmeye
yolcularý bekletmeye
devam ederdi
sarý birkaç diþli kirli sakallý suratsýz,
sigara öksürüklü, örme ala takkeli
deynekçibaþý deynekçi,
elinden bir þey gelmez zavallýnýn biri
ne o iþten köþe döner,
ne otobüsün ortaklarýndan biri
ve verseler eline sürebilir
ama herkes sýkýntýnýn kaynaðý o derdi,
otobüs hareket eder,
o iþaret verirdi
otobüste þoförün sevdiði havalar
þoför; havalý, ceberrut, kibirli,
asar, biçer, döver, söver, durur-kalkar
seven-sevmeyen var demez
çoluk-çocuk varmýþ farketmez
kimse içmese de o sigara içer
Allahýn yeryüzü temsilcisi
canlar ona emanetti
baðrý açýk, elleri direksiyonda, yönü arkada
ön taraftaki hoþgörülü yolculara
bagajdan fazla para almasýnýn nedenlerini
eski ortaklarýnýn geçimsizliklerini
kadýn-kýz varmýþ, lafýný esirgemez
kanýrta-kanýrta söver
“-haksýz mýyýn abü” der
haklýlýðýný tastikletirdi
yetim kaldýklarýnda kardeþlerini
ne fedakarlýklarla adam ettiðini
küçük biraderinin faziletlerini
yüksek ahlakýn, kayýnpederinin kerametini,
hanýmýnýn desteðini, hikmetini,
alýnterinin, asaletin, fakirliðin nimetini
dedi-kodulara,
çanak sorulara,
kendince özel, tafsilatlý cevaplar vermesi gerekli
her hikayenin kahramaný kendisi,
o görmüþ, keþfetmiþ, söylemiþ, yaptýrmýþ yapmýþ,
gaza basmýþ, direksiyona yapýþmýþ,
ballandýra ballandýra
anlatýr bütün teferruatýyla
nerelerden nasýl geldiðini,
Eðirler, Köprübaþýnda durup
dolu otobüse duraktaki yolcularý alýr
Kötürnek’te iniverip bagajlarý yerleþtirir
Dörtyol’da Yakaköy’den koþuþturanlar beklenir
bilet, hatta bagaj paralarýný alýr,
arka kapýdan metazori bindirir
ayaktakileri öne doðru yanaþtýrýr.
para üstünü gecirgetmeyi hüner sanýr
“-bi iþimiz o mu boba yau, sanký gaþdýk,
oysa herkes bilir “unutdum ayaðý”na hep yatýlýr
“-gök görmemiþlik zor vallahi-billahi”
“-emmim-dayým hepsinden aldým payým
kýllarýný bile gýpýratmadýlar þert ossun
garsunnug etdim, lokanta aldým
mavýnnig etdim, otopuscuyun”
dematlarýný ben buldum, düðünnerini ben etdim
heþ birine etiyacým yok,
hepiciðini satýn alýrýn evelallah
Allah’dan isteycen boba! verir Allah”
kim olursa olsun hikaye;
bu minval üzere devam ederdi.
Cýðara stüne cýðaralar tellenir,
muhabbete gatýlanlara zorla ikram edilir,
ya da bu ikramla mevzuya dahil edilir
ön taraftaki birkaç kiþi ile konu geniþletilir,
derken memleketin çocuðu milletvekili
milletvekilinin sözde hizmetlerini
yatýrým, tayin, meclis çalýþmalarýný
kendisi mebusun sað koludur ya bilir
hemen her konuda söylediklerini
bire bin katýlýp, bir bir anlatýr,
öndekilere onaylattýrýlýr tabii,
kimsenin muhalefetine tahammül edilmez
muhabbet koyulaþsa da kimseye yol verilmez
“-evel Allah ikki sahatta Isbarta’dayýz”
beyaz yemenili þiþman kadýnlarda ayný dua
“-iþallah gazasýz-belasýz Isbarta’ya varý(rý) z”
“-gözel Irapbým sen bak-gör, tani, ga(y) ri”
kazara geçilmeyegörmez mi, adama takar
canlar Allaha deðil-ona emanet
rica-minnet, yalvar-yakar kim takar
kimi-kime þikayet
þöyle aynadan ters, ters bakar
olmadý kafa sallar, hareket çeker, asabi
“-alývecen eline ilevyeyi”
kazara bagaj parasý yüzünden öfkeli
ufak-tefek topak yoþuk kýravatlý biri
“ayakta yolcu yasak deðil mi”
demiþ bulunmaz mý, haydiiii…
“-ulen saða ne arkadaþ,
depemin tasýný attýrma þindi
guca(ðý) nda mý oturdacan yau
yonusa adam depene mi çýkdý
otur-oturduðun yerde lök gibi”
…………
“-bu anasýna satýmýn su yakmayoru”
ged otur yerine, depemi atdýrtma hinci
o ufak-tefek adam için birileri,
“-kahrolasýca” dese kaç para
kalkmasaydý boyundan büyük iþlere
eli üç devirli,
baþý çarlý,
tombul ninelerin dualarý
bütün yolculara yeterdi aslýnda
“gýçý yere yakýn”
kerameti kendinden menkul zýpçýktý
bilmem kime, neyi ispatlayacaktý
demediðini koymadý; bir yandan þoför,
diðer yandan otobüs sahibi
yetmedi þoförün çýraklýktan gelme
-sonradan görme-genç kardeþi
arada bir de ön tarafta oturan
yalakalýk yapmak zorunda olan birileri
yanýbaþýnda bir teskin edici de naçar,
sýrtýný tapbýklayýp ufak-tefek adama
sen sanýsýn aslan
“-maksat þöfer sinirleþmesin abem,
zaten asabi.”
…….. ya da bir baþkasý;
“-helbet sen haklýsýn bizimo(ð) lan
Allah mafaza döker gor hepiciðmizi
Ümmet-i Müslümanýn çoluk-çucu(ðu) var
Alla(hý) n aþgýna sen susuvi”
…………….
“-Alla(hý) m sen goru Ya Rebbi
hepiciðimizi Ümmet-i Müslimaný,
þefatýndan mahrým etme Ya-Rebbii”
bir yandan þoför,
diðer yandan otobüs sahibi
yetmedi þoförün genç kardeþi
arada bir de ön tarafta oturan
kendini yalakalýk yapmak zorunda hisseden birileri
aþdýlar a(ðý) zlarýný-yumdular ðözlerini
“-senin grizden habarýn vaa mý? ”
“-almayalým da vatandaþ yolda mý ga(l) ssýn”
“-bunun önü bayram,
sen heþ yolda-belde galmadýn haralda”
“-bi tarafdan bayram öðü,
d(ið) er yandan sevkiyet zamaný
hacýya ðetdi onca araba
ha “vetandaþ yolda-belde galmasýn” dedik
suþ mu iþledik”
“-tabi senin iþler ayna, çal çal oyna de(ðil) mi”
iki saat söylenip durdular
þoför, muavin ve otobüse ortaklar
bir de;
kraldan fazla kralcý olanlar
uzattýkça-uzatýp, þoförü doldurdu
kendince krala yaðcýlýk yaptýðýný sananlar
“-Akmescit’den benzin alcaðdým unutdurdu
tööbe, tööbe, sen sabýr ver Ya-Rebbi,”
“-endirivecen hýyarý,
bi de sen beklede gör bakalým deycen
ö(ð) ren bi Hanyayý-Gonyayý”
“-bak bakalým dünya kaþ b(e) öcek”
“-adam þindi bi ðözel dayak yeycek”
þöferler unutdu yolu-yolcularý
yerden bitme adamda mangal gibi yürek,
“-bulmuþsunuz garibenneri,
hacýhasan baþkesen,
dediðiniz-dedik, çaldýðýnýz düdük
millet mezbur tabi”
“-ülen gapba felek
þurda garý-gýz, çoluk-çocuk
olmayacaðýdý da görce(ði) din sen
en len aþþa deycen
endirecen
eline alcan levyeyi, ya da ordan,
pinar dalýndan bi gýzýlcýk zopasý
bascan deyusun gýçýna-gýçýna”
þöfer sussa kardeþi devam ediyor
“-yermin-yememin”
gözünden manzarayý canlandýran
yalakalardan biri gülüyor
ötekilerde bu yalabýða eþlik ediyor
ama bu garsunnugdan gelen
hissedar þoförü
teskin etmiyor,
küfrettikçe sinirlendi,
sinirlendikçe oflayýp-pufladý, küfretti
endiþelerden kurtarma gayretiyle biri
yolun ayýrdýðý kayaya yaklaþmadan daha
kayayý gösteriyor
hararetli, canlý, sevinçli
“-iþde burada adamýn atý denize uþmuþ da
altýn kakmalý eðeriynen
adam “atým da atým amma
eðerim de eðerim” deye a(ð) lamýþ da
“Eðerim ” denilmiþ bura(ya) o yüzden”
eðerim mi, Eðirdir mi, Eðridir mi,
insanlar katýlýyor Eðirdir yarenliklerine
“-güçcük de bi yer emme”
“-emme arazisi bitek”
“-almasý bizikinin iki gatý”
“-göl bunnara çalýþýyo”
“-hu göl Yalavaþ da olcaðdý da….”
“-Kemik Hasdanasý burda……”
“-Gomando Alayý burda…”
“-Zirat Mekdebi demiþsin öyle”
“-Govada burda”
“-Yaleveþ dee ne vaa allasen he!
ne hasdanesi vaa ne dokduru,
varýsa da yoðusa da bi suyu
gýþýn sovuk, yazýn ýsýcak, havadar deði”
“-öyke deme gurbetdekinne(r) bili memliketi
sana ne va(r) tabi,
þoför Eðridir muhabbetine
pek itibar etmez,
gözlerini kýsarak
dudaklarýný büzerek
hakim olamaz
sinirine, nefesine
kesik-kesik, derin derin
burnundan soluyarak
yumruklarýný sýkar
“sana gösdermezsem namerdin” dercesine
aynadan adama baþýný sallar
bir yandanda gaza basar
yanýmdaký “-sanki tabakhaneye
bok etiþdiriyollar”
“-boþ ver bi de sen girme
du(r) ga(yri) bi de sennen uraþmayalým hinci
adam da dik dik ona doðru
“-yok ya bizim elimiz armýt toplayoru”
“-tebelleþ oldu herif”
yerinden fýrlayarak,
“-ulaaayýn bela mýsýn ulan! he!
sen benim baþýma bela mýsýn”
Alla(hý) ný seven beni dutmasýn”
araba viraja girer
karþýsýndan geleni geç fark eder
araba yoldan çýkar
bir saða bir sola yalpa yapar
“-ee gardýþ Alla(hý) n emri”
“-eþhedü enla ilaha illallah”
“-estaðfirullah”
“-Alla(hý) m, Alla(hý) m”
“-ayynaa”
“-ayyenna”
“-töbe töbe töbe”
“-Allah Ya Rebbim Ya Resullah”
“-geþmiþ osun, ay gardýþ
valla verilmiþ sadakamýz varýmýþ”
kim bilir ne zaman nasýl kime
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.