I
O nasýl güzellilk nasýl da güzel,
Ben ki nasýl olmam ona sevdalý?
Bir insan,bir insan etse muhayyel,
Bir güzel bu kadar, olur edalý.
Korkarým bir bakýþ lutfetsen bana,
Sanki ruhum bir kuþ olup uçacak.
Sen bir çîn-i ebrû atfetsen bana,
Düþer kalb dalýndan o an bir yaprak.
O siyah saçlarda her dem gece var,
Islak dudaðýnda kanýmdan bir renk.
Düþen her sözünde bir bilmece var,
Durduðun her halde,serâser ahenk!...
II
Bilmezsin sen,her gün gölgen olurum,
Her halinden,her sözden haberdârýmdýr.
Çýkmaz sokaðýnda bir yol bulurum,
Ýkinin üçünde ben de varýmdýr.
Kýskandým,kýskandým her günün sonu,
Geçtiðin sokaðý, bastýðýn taþý.
Sana yakýn olan ne varsa onu,
Üstünde elbise, gözünde yaþý.
Kýskandým hep seni,her þeyden böyle,
Derken yaralandým göðüs yerinden.
Öðlendi,bir öðlen görünce öyle,
Yýkýldým içime ruhla derinden!...
III
Bugün gördüm seni bir baþkasýyla,
Be dilber,istersen zulmet yahut vur!
Umudu sevinci dert ve yasýyla,
Yad elde sevdayý arama n’olur...
Dünyada mutluluk benim neyime?
O da hepsi gibi çarçabuk bitti.
Bir el, hüzün verdi bugün ney’ime
Bahçemde has gülü koparýp gitti.
Dertdaþ’ý bülbülmüþ benim zârýmýn,
Ansýn benide her aðlayýþýnda!
Bu yolda öldüðüm gün mezârýmýn,
’SEVMÝÞ’ deðil,’TAPMIÞ’ yazsýn taþýnda!..
Not:
Çin-i ebru:Kaþ çatýklýðý
Seraser:baþtan baþa
Dilber: gönül çelen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.