Sensiz uyanmak mý yeni sabaha Geceme ay olup kalacaksan kal Yýldýzlar cem olup kalkarken þaha Mehtapla gözüme dalacaksan dal
Bir hülya alemi, düþlerde sen var Bu hoyrat kalemi, sevgiler savar Meramým anlarda en kalýn duvar Düþünüp bir karar kýlacaksan kýl
Vurgun yedim, düþlerimin sakini Ýfþa ettim yaydým, gönlümdekini Param parça yýktým garezi kini Sevgimde vuslatý bulacaksan bu
Acziyet içinde, varýp gidemem Bir avuç sevgini, israf edemem Sensiz bir hayata, kinde güdemem Yeter! Kadir kýymet bileceksen bil
Gönül istemez mi, huzura ermek Bütün bir ömüre mutluluk vermek Bende her ne varsa önüne sermek Gönül kapým açýk dalacaksan dal. Sosyal Medyada Paylaşın:
Temel Ata Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.