Ankara’da ciðerleri parçalayan bir nefes… Ýstanbul’da köpürmüþ boðazýn küstahlýðý… Bitmiþliðin ardýna gizlenmiþ baþlangýçlar; Ve müebbet hapse mahkûm gözlerden süzülenler… Virane þehrin son berduþ þairiyim, Bir cümbüþ ki sorma gitsin… Bir otobüsün telaþý, Sensizliði öneren eski bir radyo Ve baþköþeye kurulmuþ yalnýzlýðým… Seni seviyorum…
Mualla teyzenin bahçesindeki laleler… Ortaköy’deki sosyete fincanlý kahveler… Tahammülsüz köprü trafiði… Dirilmeyen bir ölünün efsanesi, Ve bazen gitmekmiþ aþkýn hayatla meselesi… Ve sen, git diyememenin tam manasý… Seni seviyorum…
Serseri bir rüzgârýn sürüdükleri… Yaðmursuz bir kýþýn öksüzlüðü… Sessiz bir çýðlýðýn dokunuþu… Aslýnda hiç var olmayýþýn kanýtlanmýþlýðý… Ve verilen bir kararýn yasalaþtýrýlmýþlýðý… Seni seviyorum… Sen, ölümsüzlüðün öbür adý, Ben… ………………….gidiyorum!
Sosyal Medyada Paylaşın:
aslıhan kaldı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.