Kan damlýyor artýk resminden, Dökülmüyor cümlelerim satýrlara, Biz bir cümle bile olmadýk! Noktamýz olmadý mesela; Üç noktalar kalkmadý sonlardan. Baðlayacak cümleler bulamadý baðlaçlar! Biz gözyaþý olmadýk kýsaca. Uzayýp gidemedik alabildiðince sona.
Hesaplar bitmedi geçmiþle, bitmeyecekte Ayrýlýðýn hesabý deðil yalanlarýn çetelesi var dilde! Kapýlar kapanýyor yüze, Vedalar ediliyor her yeni sevgiliye, Ýmkânsýzlýk çalýyor kapýyý sinsice, Dert sarýyor tütüne, umut çalýyor ömürden. Tanrý, fazlasýný yüklüyor taþýnacaktan, Ama canýnda sonu olmuyor, Nokta olmuyor gelmemiþ yarýndan.
Bu dünyada iþimiz yokmuþ bizim! Bir masal kötü sonla bitmiþ. Gül desenli perdeden bir güneþ düþmüþ; Yapraklar sonbaharýn aðýrlýðýyla dökülmüþ. Sokaklar kör olmuþ, dilsiz olmuþ, saðýr olmuþ! Bunca hüzünlü son arasýnda, Serseri bir cümlecik, ne yazýk! Noktasýný geçmiþte unutmuþ. Sosyal Medyada Paylaşın:
aslıhan kaldı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.