Geliyorlar...

titriyordu gün ýþýðýnda
üþümekten ve açlýktan
insan manzaralarý geçip duruyordu
vagon vagon trenler misali

sesizce baktý ay ýþýðýna
gümüþ gümüþ çözüldü bilekleri
iki damla kandý akýttýðý
bedellerine bedellenen ülkeler gibi

idam sehpalarý kurulmuþtu düþlerinde
ve kimsesiz bir baykuþ ötmüþtü ötelerde
sessizce beklemiþti þairin dönüþünü
sessizce içmiþti akþamlarýn meylerini

aþk da gelip geçiciydi
evrende her þey gibi
hiçlikten gelip hiçliðe gidiliyordu
yaþamalara inat yaþatýyordu baðrýnda
çoðul türkülerin çoðul i mgeleri

titriyordu gün ýþýðýnda
üþümekten ve açlýktan

bekle diyordu annesi
bekle yalnýzca
geliyorum sessizce
geliyorlar çoðul çoðul
geliyorlar
sevgiler
ce...
Sosyal Medyada Paylaşın: