EY GÜL
EY GÜL
Tutsa ahým âfaký, az mý zârýndan ey gül,
Ayrý düþmeyen bilmez aþký yârýndan ey gül.
Akif’in, bülbülünün figâný var gönülde,
Söylemeye varmýyor dilim ârýndan ey gül.
Ruhsuz kelimelerin eline rehin duygum,
Gül dilince söyleyim sun esrarýndan ey gül.
Baykuþlar yaygarada, bülbüllerin dili lâl,
Dertliyim nâmertlerin ihtikarýndan ey gül.
Bir amansýz kâbusun girdabýnda mahkumum,
Medet ver ceddi pakýn iftiharýndan ey gül.
Sisiler sardý çevreyi, mekanlar netameli,
Ezildi omuzlarým kahrýn bârýndan ey gül.
Bu dolaþan bulutlar hayra alamet deðil,
Geçmedeyiz bir garip can pazarýndan ey gül.
Mahzenlere kilitli þanlý günlerin yâdý,
Ne bekleyim bu devrin nevbaharýndan ey gül.
Kurulmuþ kavþaklara iblisin tuzaklarý,
Iþýk ver yollarýma þavký nârýndan ey gül.
Hâyal miydi kurduðum sevgi medeniyeti,
Mevlânâ’nýn, Yunus’un hoþ nazarýndan ey gül.
Dönüyor tennureler, neyzen mecruh, ney kýrýk,
Geçti mefahirim hep kin hýzarýndan ey gül.
Kardelence ak paktý, temizdi duygularým,
Çýð düþtü düþünceme, bak efkârýndan ey gül.
Fesat anaforunda boðuþmak düþtü bahta,
Usandým umudumun intizârýndan ey gül.
Bir þafaða hasretim karanlýðý yýrtacak,
Kurtulmak için ruhun inkisarýndan ey gül.
Dilim budadýlar, düþüncem kelepçeli,
Bir cýlýz ýþýk varsa göster yarýndan ey gül.
Tüm ulvi baðlarýmý kopardý haramiler,
Var mý niþan Fatih’in Rehgüzârýndan ey gül.
Sefalet sergilendi vicdan coðrafyasýnda,
Hicran düþtü payýma devrin kârýndan ey gül.
Tutsa ahým âfaký az mý zârýndan ey gül,
Geçmedeyiz bir garip can pazarýndan ey gül.
Ýbrahim Saðýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.