MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Rüzgarlı’da Bir Kadın
sır

Rüzgarlı’da Bir Kadın



El açmýþ kadýn,
Yaþlý mý yaþlý...
Sorulsa: “Adýn?”
Kaçar telaþlý.
Kadýn son demde,
Boðulmuþ derde.

Aðlýyor kadýn,
Bir iç çekerek.
Hâline bakýn,
Öyle bakýn tek.
Kadýn efkârlý,
Yüreði hârlý.

Çekingen kadýn,
Gözleri yerde.
Sorulsa: “Barkýn?”
Ev, ocak nerde!
Kadýn kimsesiz,
Baðýrýr sessiz.

Bekliyor kadýn,
Bir þey bekliyor.
Birkaç paranýn,
Yolun gözlüyor.
Kadýn sabreder,
“Allah, Allah” der.

Bir garip kadýn,
Bilmezler ki; kim?
Sorulsa: “Yarýn?”
Der: ”Allah kerim.”
Kadýn ümitvar.
Yarýna çok var.

Zavallý kadýn,
Hâli periþan.
Ölüme yakýn,
Yaþamak bir zan.
Kadýn diri mi?
Ölse yeri mi?

Ve yorgun kadýn,
Derin yarasý.
Sorulsa: “Varýn?”
Kefen parasý.
Kadýn ölecek,
Öyle giyecek.


Ankara, Ekim 2008

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.