ÖLÜM SEVİSİ

Uçar gönül kuþlarý,
Aþarlar yokuþlarý,
O yarin bakýþlarý,
Düþer derinlerime...

Çiçeðim tomur tomur,
Yýllarca bekle umur,
Bir gün biterken ömür,
Sen baksan gözlerime.

Gelsen bir doðan ay’la,
Zor deðiþse kolayla,
Ýçimizi kalayla,
Ýnanýp sözlerime.

Bir selam sal rüzgarla,
Ýster serpil baharla,
Baþýma yaðan karla,
Düþsen alýn terime...

Beklerim kapým açýk,
Al bohçayý yola çýk,
Býrak desinler kaçýk,
Sakýn himmet dileme...

Gelirsen gül açacak,
Kurarým yeni ocak,
Toplarým kucak kucak,
Ben bilirim, sen bilme...

Gelmezsen kuruyacak,
Bahçývanlar kýyacak,
En çokta bu koyacak,
Boþ kalacak kalbime.

Ýnan son duraktayým,
Kara deðil, aktayým,
Sanma ki meraktayým,
Ýster gel, ister gelme!

Kuðum ey kanadýný,
Gel býrak inadýný,
Anmam artýk adýný,
Biber sürüp dilime...

Bu sonbahar sürgünü,
Unutmuþ ayý, günü,
Kýþýn yapar düðünü,
Gelip konsan dalýma...

Duyarsan sala sesi,
Bu bir ölüm sevisi,
Gül dalýndan çivisi,
Bir el atsan salýma.



Hayrettin YAZICI






Sosyal Medyada Paylaşın:

hyazici58 Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

GÖĞSÜM ÇOK AĞRIYOR ASYA ŞİİRİN DİLİ BURSA AYSIZ GECE SON DALI KIRMA GÜLÜM BU SEVDANIN KUTUPLARI YOK MELİKEM GEÇER SANMA BAYBURT SON KUŞ