Yönümüzü gurbet ele çevirdin,
Dön gel artýk hasretinden öz aðlar.
Yüreðimi ateþlerde kavurdun,
Dön gel artýk hasretinden göz aðlar.
Sitemim var daðlar ile taþlara,
Söz geçmiyor didemdeki yaþlara.
Niye koydun bizi kara kýþlara,
Dön gel artýk hasretinden yaz aðlar.
Sabah olur seni arar gözlerim,
Ýkidebir seni söyler sözlerim.
Kimselere geçmez artýk nazlarým,
Dön gel artýk hasretinden naz aðlar.
Geceleri üþüdün mü yalýnýz?
Hiç kaleme gitmiyor mu eliniz?
Selam vermez oldu gayrý diliniz,
Dön gel artýk hasretinden söz aðlar.
Hiç mi özün doðrulmuyor bu yana?
Hal mi kaldý; hallerime dayana,
Sazým bile ötmez oldu cihana,
Dön gel artýk hasretinden saz aðlar.
Gurbet elde kalplar baþka vuruyor,
Aramýza hasret duvar örüyor.
Ayrýlýðýn sinemizi yarýyor,
Dön gel artýk hasretinden köz aðlar.
Ümit Zeki hep zarlarýn yek gelir,
Elaleme sürü sana tek gelir.
Kader torbasýndan bile yok gelir,
Dön gel artýk hasretinden koz aðlar.
Ankara – 30.10.2008
Ümit Zeki SOYUDURU