Sen; Gönlümde ki mabedin mihenk taþý, Týpký güneþin her akþam ýþýklarýný valizine toplayýp sesiz sedasýz gidiþi gibi, Hayatýmdan kaçan vefasýz insan! ..... Yüreðin de bir türlü yer bulamadýðým ketum sevgili Aklýnla gönlünün arasýn da beþik gibi sallandýðým, Lakin tutunamadýðým, huzur bulamadýðým en parlak ama uzak yýldýz! ... Sen ’vakit çok geç’ þarkýsýný terennüm ederken, benim hala Vuslat ateþiyle hasbihal olmam ne kadar traji komik bir durum,deðil mi? Sen yýrtýk ninnilerle bezenmiþ mutluluk deryasýn da dolaþadur! .. Beynini fazla zorlama! .. Zira yüreðin zorlamaya aldýrmadý Yýllarýn ’kof vücudunu’ dolduran kavgam, ’Beynin de seni meþgul etmek’ deðil’ Yüreðin de tek baþýma yaþýyor olmak Ve yüreðinin tamamýný iþgal edebilmekti! ...... Ne var ki bu kavgayý kaybettim ben! ... Veya bir baþka ifade ile, Bu kör döðüþü sürdürerek bir ömrü kaybettim! .. Ben seni zaten asýrlardýr ’hayal ederek’ yatinmiþtim Bir damla göz yaþýnýn içine mutluluðu sýðdýrmaya çalýþmýþtým Senin gibi ’yaþayacak þansým’ olmasa bile Acýlarýn için de tutmak için ’and-ým’ vardý! .. Elbette beni anlýyorsun Elbette biliyorsun Lakin yüreðini duygularýn deðil, ’vicdanýn’ kontrol ediyor! .. Ve senin vicdanýn; Bin kat daha arttýrýyor acýlarýmý! Sevdam çok ama çok yüce, ancak; Vicdanlara malzeme olacak kadar aciz, Acýma duygusuna resmedilebilecek kadar basit, Hatýra çöplüðüne atýlacak kadar, sýradan deðil! ... Kelimeler ilkokul da okuyor olsa bile Yüreðim asýrlar önce bitirdi üniversiteyi! Lisanýma tercüman, yüreðime mihmandar yok! ... *** ’Seni anlýyorum’ diyorsun ya! .. Gözlerime bakýp, Bir buruk tebessüm kaplýyor yüzümü, Beni anlamak ha! ............ Yalan söylemeyi bile beceremiyorsun! ... ANLAMAK; Ateþleri hissedebilmektir ANLAMAK; Gerçeði feda edebilmektir ANLAMAK; Verebilmektir..., anlamak çare demektir! Ve ANLAMAK; ’Fakat’ kelimesini lügatten silebilmektir! .. Harcayamadýðýn þeyler için düþündüklerini Keþke beni harcarken de düþünebilseydin! .... Ama olsun! .. Yine de gül yüzün de açan güller sonsuza dek kalsýn Tebessümlerin kahkahalarla boy atsýn Çoraklanýrsa yüreðin bir gün, ben göz yaþýmla rahmet olurum Ben kahýr yolunun yolcusuyum! .. Bana hiç bir þey verme Hiç bir þey için söz de verme! Hatta ’umut’ bile! ....... Ama benden iste! .... Ömrümü, gülüþümü hatta ölümümü iste! .. Ben; Vererek, feda ederek mutlu olmaya alýþmýþým gülyüzlüm Hicap duyma, kendini sorumlu tutma! .... Yakalamýþsýn bir kenarýndan hayatý, sakýn býrakma! ... Beni düþlerin de tutarak yorma ’Adaaaaam sen de’ demeyi öðren! ....... Öðren artýk gül yüzlüm! ... Ben; Hasretinle, slüetinle haþrolmuþum, gel hayalini gölgeleme Ben yýkýlmýþsam da sen eðilme! .. Kabuslar eðlencem olmuþ benim lakin sen aklýna bile getirme Ne kadar ’zehir’ varsa sevdadan yana ben bitiririm, Sen içmeyi deneme! .... Hatta bir adým at ardýna bakmadan, ve de ki; ’Sepeti koluna, herkes kendi yoluna’ *** Benim yolum sarp kayalýk, benim yolum çalý,diken Çöle dönmüþ her bir yan Karanlýk, kayýp, korku var, endiþe var! .. Çaresizlik diz boyu ve akrep sokmasý gibi tüm hayat! ... Sen bu yola yakýþmazsýn Sen baharý kucaklayan güller gibi dalýn da kal! ... Sarý gül gibi, beyaz gül gibi Ben kýrmýzý gülleri toplarým gül yüzlüm! .. *** Derler ki; Gecenin en karanlýk an-ý sabahýn en yakýn olduðu zamandýr! .... Ne komik deðil mi? ... Gözleri görmeyen biri için, Sabahlarýn ne anlamý var? ? ? ! ! ! ............