KARDAN ADAM

Eylül, ekim, kasým derken seni ne de çok özledik
Gözümüz kaldý göklerde hep yollarýný gözledik

O kar beyaz yüreðinle barýþa türküler söyle
Kalmaz gönlümüzde tasa, hayat bayram olur böyle

Üþümezsin bizim gibi; tipide, yaðmurda, karda
Kar yollarý kapatýnca kalmazsýn biz gibi darda

Çocuklarýn sevgilisi, sensin kýþ ayýnýn süsü
Gelinliðin lapa lapa göklerin beyaz örtüsü

Her tanesi bir parçandýr ne de çok seversin karý
Seni pek zayýf düþürdü düþman belledin rüzgârý

Kara gözlerin kömürden, uzun burnun havuçtandýr
Her þeyin yerli yerinde yalnýz olmayan bir candýr

Boynunda sýmsýcak atkýn, bir elinde de süpürgen
Pek tombuldur beyaz tenin, boyundan büyüktür gölgen

Maskotusun kýþ ayýnýn kar beyaz gelinliðinle
Gülümsettin yüzümüzü bizden ne dilersen dile

Kýþ mevsimiyle birlikte katýlýnca aramýza
Daðýttýn efkârýmýzý, merhem oldun yaramýza

Kýþ sonrasý yaz gelse de seni nasýl unuturuz?
Tatlý hatýralarýnla gönlümüzü avuturuz

Fitne fesat yoktur sende, için dýþýn bembeyazdýr
Tenini dipdiri tutan bizi üþüten ayazdýr

Kar çekilince topraktan derin uykulara daldýn
Kýþ sonu yitirdik seni, albümlerimizde kaldýn

Büyüdük, kocaman olduk, yýllar ne de çabuk geçti
Seni hatýrlatan her þey hayal dünyamýzdan göçtü

Ne çok isterdim yürekten bir kez daha çocuk olsam
Hayatýn sonbaharýnda kuru yaprak gibi solsam

Þimdi saçlarýmda aklar gönlümüze yaðýyor kar
Kurtar mahpus yüreðimi yetiþsene gül yüzlü yâr!...

M.NÝHAT MALKOÇ

Not: Bu þiir çocuklara yönelik olarak yazýlmýþtýr…

Sosyal Medyada Paylaşın: