Ülkemin kaderi gibiyken ölüm Sorgusuzca vurulurken insanlar Aþk’a bile vakit bulamazkan yürekler Benzim soluk, Yüreðim yaralýyken geldin bana Bir gonca gibi ellerimde açmaya Hoþgeldin gülüm...
Bombalar patlarken daðlarýnda memleketimin Ellerinde kýnalar patlarken gencecik kýzlarýn Yarýnýna bakmadan Yýlmadan, korkmadan Düþkün ve bitkin bir haldeyken ben Kýrmýzý bir gonca gibi Yüreðime açmaya geldin Hoþgeldin gülüm...
Aþk bitti derken tamda ben Harç bitti inþaata paydos demiþken yüreðim Can olmaz canansýz dedin Binbir çiçek açmayý beklerken Dalýndan fýþkýrýpta Sevgi bahçeme açmaya geldin Hoþgeldin gülüm...