DEMİR DİŞLİ SAATLER
Kuyruðuna dönen bir kedi gibi,
Zamanýn ardýndan koþturur durur.
Bazen neþelidir bazen asabi;
Görünce sabahý zillere vurur.
Senelerdir düþer günün peþine;
Hiç durmadan gezer bakmaz yaþýna.
Az rastlanýr elbet onun eþine;
Dost düþman tanýmaz iþini görür.
Saniyeyi iplik iplik eðirir.
Yelkovaný topaç yapar çevirir.
Geçen yýlý yere vurup devirir;
Bulunmaz yine de onda hiç gurur.
Takvimlere koyar iken asýrý,
Canlý cansýz her þey onun esiri.
Gösterdi mi orta yaþta tesiri,
Dumanlý bulutlar gözünü bürür.
Ýsyan etse bile dikçe baþlýlar,
Ömrü tüketiyor demir diþliler.
Akrebini topal sanan yaþlýlar,
Onunla birlikte sonsuza yürür.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.