O evin önünde dövmüþ dedem babamý Osmanlý tokadýyla. O ev þahit olmuþ tüm kavgalarýmýza,gürültülerimize,aðlaþmalarýmýza, O evin önünden geçmiþ amcam,avucunda bir tomar erik,kýçýnda kýsa donuyla O ev görmüþ 1928 kýþýný,tüm dondurucu soðuðuyla…
Gözlerimizi yýkýyorlar Gözlerimizin önünde! Göz bebeklerimizi öldürüyorlar Demir pençeleriyle!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erhan Tuncer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.