Kimsesiz kelimelerim var! Ucu bucaðý olmayan defterlerimde yatarlar. Uyurlar bazen Bazen kalkar Satýr satýr dolaþýrlar. “Bir þiire bir mýsra daha eklenirse ne olur ki?” Diye düþünürler. Ekleniverirler bir þiire. Sarmaþ dolaþ uyurlar. Bir bakarým baþlýk olmuþlar. Bir bakarým son kelimesi bir öykünün. Bir bakarým Bomboþ bir sayfada öylece otururlar. Anlarým ki yorulmuþlardýr. Kimsesizlik zor… Yalnýzlýk hele, Milyonlarýn içinde…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erhan Tuncer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.