Ülkem yeþil bir okyanustu
Gün be gün soluyordu...
Tarih ilerledikçe
Ülkem küçülüyordu!...
Ýktidar çýkar peþindeydi
Dünya fýrsat kolluyordu...
Koydular ortaya Osmanlý pastasýný
Dilim dilim dilimlediler...
Sýra selfservise gelmiþti!
Padiþahýn tutumu
Tarihin utanç sayfasýydý!..
Ülkem endiþeliydi!..
Her þeyin farkýndaydý
Mavi gözlü bir asker
Sarsarak bütün yurdu
Etkiye tepki dedi!
Ýnanç ve cesareti bulaþtýrýp halkýna
Kurdu yiðitlerle Milletin Meclisini!..
Düþman adým adým ilerliyordu
Otlarý, karýncalarý, kýr çiçeklerini ezerek ilerliyordu...
Ülkem çiðneniyordu!...
Gafiller, hainler düþmanla iþbirlikti
Mavi gözlü asker karýnca ordusu kurdu
Ýnanýyordu karýncalarýn kanatlanacaðýna...
Tabansýz, matarasýz, üniformasýzdý asker
Elde avuçta yok koca devle savaþmak
Delilik dedi dünya(!)
Oysa bu! Mili Mücadeleydi!
Mavi gözlü kumandan düþündü gecelerce
Öyle bir plân yaptý yaratýcý ve zekice!
Bir hamlede mat edecekti!
Ülkem inançlýydý!...
Sakin bir yaz sabahýydý
Zaman insafsýzca akmaya baþladý
Güneþ toz bulutuyla parlýyordu!
Bozkýr otlarý, karýnca yuvalarý kavruluyordu
Çýðlýklar sakinliði parçalýyordu!
Vadiler kana bulandý!...
Cepheye can pompalanýrken
Kandan dereler akýyordu!
Ülkem savaþýyordu!...
Sýzlanmadý, yakýnmadý, yardým istemedi
Sardý yaralarýný kendi sessizliðinde...
Hep güneþi kovalamýþtý
Artýk güneþe karþý duracaktý...
"Düþman, rüzgâr ekip
Fýrtýna biçmiþti."
Tarihin akýþýný çevirmeye çalýþanlar
Þaþkýna dönmüþtü:
Yüzyýlda bir gelir dâhi
O’ da Mustafa Kemal dediler...
Ülkem kazanmýþtý!...
Geldikleri gibi gitmiþlerdi!
Zafer þarkýlarý yankýlanýyordu daðlarda...
Bir hayal gerçekleþmiþti
Mavi gözlü kumandanýn bilinciyle...
Maðrur ve özgürce, baðýmsýz bir Cumhuruyetin
Bayraðý dalgalanýyordu rüzgârda!
Ülkem yücelmiþti!...
13 Mart 2007
Atifet GEZEK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.