Sen, tutam tutam bu Yüzüklerimin taþý düþüyor Damdan bahçeye kaskatý bir karga düþüyor Tüm köpekler kurtuluyor iplerinden Yere en son kýrýk dökük bir heykel düþüyor.
Siyah beyaz gölgeler yayýlýyor eve Köþegenler yalayýp geçiyor gövdeleri Bir pergel ayaðý gibi örümcek lambalar, daireler çiziyor Bütün konuþmalarýmýz kurtuluyor teferruatlardan Dik merdivenlere suskun insanlar düþüyor.
Köpük tebaasýndan yatýrýmlarýmýz Sapmýþ arzularýmýza kýzgýn damlalar düþüyor Yanýk tenimizden geriye donmuþ parafin düþüyor Tek solukta ebter* kýlýyoruz tüm hasletlerimizi Haklý haksýz, haksýz haklý düþüyor.
* Ebter: Arapça, soyu kesik anlamýnda
Ezgi Gürçay Sosyal Medyada Paylaşın:
Ezgi Gürçay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.