Bak aynaya Bir daha iyice bak Kimsin, amacýn ne Hep sitemkar, umutsuz... Bahanen tükenmek bilmez Düþüncelerin kuþkulu Çocukken güzeldi herþey Masumken gülerdi bu yüz Ýçten içe huzurlu bak þimdi aynaya Bu surat müsvedde Emanet duruyor hakikate Noldu? Süt liman deniz dalgalý, Uysal toprak hoyrat Topuk uçurtma gökyüzü Kasvetle çökmüþ mü üstüne... Çocukken güzeldi Yine güzel olacak Asla pes etme Sade sen deðilsin aynada Sade ayna deðil gerçekler Ýçini gör; tut kalbini Okþa üstüne titreyerek Þevkat dolsun atardamarlarýna Anlam bul orda Huzur... Ýliklerin yýkanmalý tertemiz Dua suyuyla Ruhun ayýklanmalý pislikten. Herþey güzel hala Ýnsanlar var zahiri Bulmuþlar gerçeði Onlar mutluyken bir lokma Sevmiþlerken ustalarýný sorgusuz Düþünmede dur Dilim lal olan dilim! Söyle artýk gerçeði; Söylede kýrýlsýn aynalar Yok olsun sahte yüzler Sen þimdi bakýnýrken mahmur Çare bulunur mu derde Hakikat göðe yükselmiþ Ýnmiþ gözüne perde...
yusufay
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusufay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.