MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

EMELLER
küçükzaman

EMELLER



EMELLER

Hürriyetimi zincire vurmuþ emellerim
Yok oluþ denemelerimin evresinde
Sanýrým budur hayatý sevdiren sýr
Ya emeller yetiþmeseydi imdada
Nefretle gömülürdüm vasiyetsiz insanlar arasýna
Ailemi utandýrmýþ haysiyetimi yitirmiþ þekilde
Adým anýlacak hýsýmlarýn misallerinde
Maruz kalacaktým yazýklar olsun sözlerine
Ýsteksizcen bakacaktý gözler son resmime
Tenezzül etmeyecekti insanlar ölü bedenimi taþýmaya
Ekilmeyecekti sevdiðim çiçekler mezarýma
Marifet sayacaktý yabani otlar mezarýmda cirit atmayý
Ebediyen silinecekti ismim devlet kayýtlarýndan
Ve boþuna sayýlacaktý yaptýðým, muhteþem askerlik
Þayet yaþýyorsam sebebidir emellerim
Firara yeltenen ruhumu çevirdi yoldan
‘’Gün ola harman ola be dünya
Her kýþtan sonra bahar gelir elbet
Karanlýk tünelden sonra aydýnlýk doðar yeniden’’
Ruhumu temizleyen bu fikirlerin gölgesinde anladým ki;
En mutlu insanlar emelleri tükenmeyenlerdir.



Emellerimi saygýyla selamlýyorum…




Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.